Konuşmak İhtiyacı

                                                                                                                                                       bismillah

Hani karnımız acıkınca bir şeyler yeme ihtiyacı hissederiz ve ihtiyaç anında olmasa bile mümkün olan en kısa zamanda yemek yeriz. Bugün de yemeyeyim deme şansımız olmaz çünkü ihtiyaçlar karşılanmalıdır. Karşılanmayan ihtiyaç olumsuz bir şekilde karşınıza çıkabilir. 

Peki konuşmak? Sizce konuşmak bir ihtiyaç mıdır? Bence evet kesinlikle ihtiyaçtır. Ben çok konuşan bir insan değilim. Özellikle toplum içinde mümkün olduğunca az konuşurum. Aslında bilinçli yaptığım bir şey de değil bu. Hatta bazen konuşmak istediğim anlar olur ama aklıma söyleyebilecek tek bir söz dahi gelmez.

Sabahattin Ali'nin çok sevdiğim bir sözü var: Ben dünyadan ziyade kafamın içinde yaşayan bir insanım. Ben de öyle. Kafamın içindeki dünyada burdakinin tam tersi oldukça konuşkan biriyim. Öyle ki bazen başımı bile ağrıtabiliyor bu. Her şeye rağmen orada olmayı seviyorum ve acayip eğleniyorum. Kafamın içindeki dünyanın kapılarını herkese açmam, açamam. Az insan çok huzur misali pek misafir kabul etmiyorum. 

Fark ettim ki içimde konuşmayı seven bir ben var ve artık o ben dışarda da var olmak istiyor. Anlayacağınız fazlaca konuşma ihtiyacı hissetmeye başladım. Ancak normalde çok konuşmayan, herkesçe ''sessiz'' olarak etiketlenmiş bir insanın pat diye konuşkan birine dönüşmesi takdir edersiniz ki kolay iş değil. 

İşe başlamak benim için bu yönden çok iyi oldu. Evet hala herkesle çok rahat bir şekilde konuşamıyorum ama öğrencilerimin karşısında tam olarak istediğim konuşkan ben olabiliyorum. Konuşkan öğrenciyle konuşmak sohbet etmek çok kolay ama hiç konuşamayan öğrencilerim de var. Onların karşısındayken iki kat daha fazla konuşmak zorundayım. Bu da benim için iyi bir pratik oluyor aslında.

Konuşma ihtiyacı hissettiğinizde eğer konuşacak kimse yoksa yanınızda neler yaparsınız? Mesela ben anlatmak istediğim şeyi anlatmak istediğim kişiyle konuşur gibi kafamda canlandırarak defalarca anlatıyorum. Kulağa çılgınca gelebilir ama oldukça rahatlatıyor. Ya da alıyorum elime kalemi kağıdı yazıyorum konuşur gibi. O da olmadı açıp bloggerı size yazıyorum. Bazen anlatmak istediğim bir şey olmasa bile konuşmak istediğim zamanlar oluyor. İşte o zamanlarda da sözlerini çok iyi bildiğim bir şiir ya da şarkıyı açıp söylüyorum. 

Bu aralar anlatmak istediğim çok şey var pek çoğu öğrencilerimle ilgili. Belki bir ara anlatırım size. 

Sizin de anlatmak istediğiniz bir şey olursa ya da havadan sudan konuşmak ihtiyacı hissederseniz ne zaman isterseniz yazabilirsiniz bana, iyi dinleyiciyimdir.

Bugünlük konuşma ihtiyacımı da böylece gidermiş oldum. Bir sonraki yazıda görüşmek ümidiyle...

Sağlıkla kalın... 💗