Kendime Not...

Yeni bir yaşa son üç gün... 22 yaşımın son günlerinde kendime söylemek istediğim şeyler var.

Son zamanlarda daha bir acelecisin, pek çok şeyi bilip öğrenmek istiyorsun ama hiçbir şey için yeterince çaba sarf etmiyorsun. Sonunda elde hep yarım yamalak hiçbir şeye yaramayan şeyler kalıyor. Şimdiye kadar sonuna dek götürdüğün tek şey öğretmenlik. Çok istedin, olmadıkça tekrar denedin ve en sonunda istediğin bölümde okuyorsun ve mutlu sona şurada yalnızca birkaç ay kaldı. Birkaç ay sonra 'Öğretmenim' diyebileceksin mesleğini soranlara. Ama o zaman da tamamen bitmiş sayılmayacak, asıl hayalin olan sınıfına ve çocuklarına kavuşman için önünde yine bir sınav var.

Hayat böyle tam bitti derken aslında yolun çok başında olduğunu fark ediyorsun. Daima devam et. Hani internette dolaşan bir çizim var ya adam hazine arıyor epey bir yol kat etmiş kazmış. Çok yoruluyor adam, pes ediyor belki. Halbuki bir kazma daha vursa yığılacak hazine. Sen çoğu zaman o kadar bile gitmeden pes ediyorsun. Çabuk sıkılıyorsun bazen çok sevdiğin şeylerden bile. Seni tanımak zor, karmaşık. Ben bile seni tam olarak anlayamazken insanlar tarafından anlaşılmayı beklemek saçma değil mi? Belki de sırf bu yüzden anlatmıyorsun. Hayır anlaşılmamaktan korkmuyorsun, anlaşılmayacağına eminsin. Bu yüzden çok konuşmuyorsun. Bu yüzden ağzı var dili yok diyorlar senin hakkında.

Yeni yaşında ulaşamayacağın hedefler koymayacağım sana. Mesela daha önce defalarca yaptığım gibi konuş demeyeceğim. İstersen konuşursun zaten. Senden istediğim şu ki; hayal kur. Eskiden olduğu gibi çok hayal kur. Biliyorsun ki sen bir hayal kurarsan, o hayali gerçekleştirmek için kurarsın. Bugüne kadar kurduğun hayallerde hep azimliydin. Hep gördün gerçekleştiğinde gerçeğin hayalden bile güzel olduğunu. Sana inanıyorum. Bir hayal kurarsan, mutlaka gerçekleştiğini görürsün. Ama elbette senden önce Allah'a inanıyorum. Allah'ın inandığımız şeyler uğruna çalışıp çabaladığımızı gördüğünde bize gönlümüzdekini vereceğine, bizi hoşnut kılacağına inanıyorum. Elhamdülillah.

Sevdiğin insanlara çokça değer verip onları tanımaya çalışırsın. Çok güzel seversin bunu da biliyorum. Senden istediğim bir diğer şey yalnızca sevdiklerini değil diğer insanları da tanımaya çalış. Sev etrafındaki herkesi. İnsanları seversin biliyorum ama bazen belli et sevdiğini, hissettir. Bu biraz zor senin için evet, en azından denemeni istiyorum.

İngilizce öğrenmen gerektiğinin farkındasın ama Koreceyi daha çok seviyorsun. İngilizce mi çalışmalıyım Korece mi diye düşünüp yeterince vakit kaybettin. İngilizce bir kenarda beklesin. Koreceye ağırlık ver ki zaten sen istemesen bile beynin fark ettirmeden öğrenmeye çabalıyor. Beynini destekle. Otur ve çalış. Elbet İngilizcenin de bir zamanı vardır. O zaman geldiğinde beynin de İngilizce öğrenmen için seninle işbirliği yapacaktır.

Yapmak istediğin bir şey olduğunda üşenme, erteleme 'Mazeret Yok' sloganını düşün ve hemen işe koyul.

Planlı olmak senin için dünyadaki en zor şeylerden biri ama görüyorsun ve fark ediyorsun ki pek çok şeyde planlı olmak gerekiyor. Zaman yönetiminin yanında para yönetimini de öğrenmelisin.

23 yaşında yazmaya başlayacağın günlüğüne bolca yazmalısın. Güzel anları, merakları, soruları...kalbinde ne varsa yazmalısın. Yazdıkça rahatladığının farkındayım. Ama bunu bilmene rağmen çoğu zaman üşengeçlikten ya da zamanı yönetemediğinden yazmıyorsun. Mesela geçen sene başladığın o incecik günlüğü dolduramadın koskoca 365 günde. Yazmayı seviyorsun, öyleyse yaz.

Sosyal medyada insanların hayatını takip etmekten kendi hayatına odaklanamadığın çok oluyor. Sosyal medyada geçirdiğin zamanı minimuma indirdiğinde yukarıda bahsettiğim şeylere daha çok vaktin kalacak ve emin ol daha dingin, daha huzurlu olacaksın.

23 yaş kim bilir içinde ne çok şey barındırıyor. Güzel günler, mutlu anlar, yeni insanlar, hüzünler, umutlar... Merakla bekleniyorsun sevgili yeni yaş. Uğurla gel, uğurlu gel olur mu?

Güncelleme: 

Üç yıl sonra yazdığım serinin ikinci yazısını okumak isterseniz: Kendime Not 2